BOOOOONUSOWA NIESPODZIANKA (Bonus nr I)

WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO DZIADZIU 🙂

Laudetur Iesus Christus 🙂 

1. TEMAT: A było tak fajnie po powrocie.

      Kiedy przyszły papież dowiedział się o wydarzeniu, wypuścił z rąk łyżeczkę do herbaty, która spadła na podłogę. Przeczuwając, że dosięga go przeznaczenie, zamknął się w swoim pokoju i odwołał wszystkie zajęcia w tym dniu.

     Co w tym pokoju się działo? Siłował się z Bogiem. Może nawet trochę się poszarpali. Tak jak Pan Jezus w Ogrodzie Oliwnym po ludzku nie chciał cierpieć, zmagał się, „siłował” z Bogiem Ojcem, ale na końcu zgodził się: BĄDŹ WOLA TWOJA. Tak Jan Paweł podobnie musiał się trochę posiłować, „strawić” to.

      Wniosek nr1: to, że się szarpiesz z Bogiem, przeciągasz z Nim linę. Raz Bóg ciągnie w swoją stronę, Ty raz w swoją. Ok. 1, 2 dni może to trwać. Ale całe życie to odpada;/ PRZESTAŃ SIĘ SZARPAĆ Z BOGIEM, przyjmij Jego PLAN, pomysł na Twoje życie. To trudny plan, ale NAJLEPSZY, NAJPIĘKNIEJSZY Z MOŻLIWYCH.

2. TEMAT: 3 minuty później i nie zostałby papieżem
       14 października 1978 roku w dniu konklawe kardynał Wojtyła wybrał się po południu do rzymskiej kliniki🏥 Gemelli, by odwiedzić chorego przyjaciela, biskupa Andrzeja Deskura. Następnie miał się udać do Kaplicy Sykstyńskiej na konklawe. Jednak w czasie podróży niedaleko Watykanu zepsuł mu się samochód. Silnik zgasł na Borgo Pio.

       Przyszły papież musiał zostawić auto i drogę pokonać na nogach. Przez Bramę Świętej Anny i dalej aż do Dziedzińca Belwederskiego, żeby wejść do pałacu i wziąć udział w konklawe. Szybkim krokiem, zasapany, dotarł pod drzwi w ostatnim momencie. „Staliśmy tam razem z prefektem i innymi osobami, ustawiając we wrotach drewniane deski. Za trzy minuty mieliśmy zamknąć.”-opowiada Luciano, świadek tego wydarzenia i człowiek, który przez 42 lata pracował w Watykanie jako „złota rączka”.

        Karol Wojtyła zobaczył, że już zamykają i z uśmiechem, i błyskiem w oku powiedział: „No jak to, nie wpuścicie przyszłego papieża?”-poczucie humoru nigdy nie opuszczało kardynała Wojtyły:). Lekkie zaskoczenie po tych słowach zmieszało się z salwą śmiechu prefekta i komendanta, a ja sam pomyślałem z niedowierzaniem: co on mówi?-opowiada dalej Luciano.

       Kiedy tylko kardynał Wojtyła wszedł do środka, prefekt Domu Papieskiego powiedział po raz ostatni, stanowczo: „Teraz to już naprawdę czas. Zamykamy”. I rozpoczęło się konklawe punktualnie o godz. 17.00. Kiedy bramy są zamykane, nikt już potem nie może wejść (nawet kardynał) ani wyjść, dopiero po zakończeniu konklawe.

        Wniosek nr 2: Nie wiem, co było w głowie św. Jana Pawła II. Wydaję mi się jednak, że już po „szarpaniu” się z Bogiem pogodził się z Jego wolą. Z pokojem w sercu, wchodzi za bramę, wiedząc, że cokolwiek się wydarzy, zwłaszcza po wyborze to: BÓG BĘDZIE Z NIM. „Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?” (Rz 8,31)