19 KWIETNIA: Św. Ekspedyt, Św. Leon IX.

ŚW. EKSPEDYT, DOWÓDCA RZYMSKI, MĘCZENNIK, ZM. 303.  W roku 274 cesarz Marek Aureliusz prowadził wojnę z Markomanami (dzisiejsze Czechy) wśród najstraszliwszej posuchy, utrudniającej walkę. Chcąc ubłagać zwycięstwo, złożył cesarz wraz z wojskiem ofiary bogom pogańskim. Od tego uchylił się jednak chrześcijański Legion XIII, któremu dowodził św. Ekspedyy, który gorącymi modły wyprosił u prawdziwego Boga obfity deszcz, podczas gdy grad i błyskawice tak oślepiły nieprzyjaciela, że poniósł klęskę. Cud ten uwidoczniono na kolumnie Antoryńskiej w Rzymie. Cesarz z wdzięczności za jawny dowód opieki Boskiej wydał edykt na pochwałę chrześcijan. Zaś bohaterski legion z Mitileny obdarzył tytułem „Legii Piorunującej” (Fulminante). Ów dowódca stał się nie tylko symbolem zwycięstwa, ale i moralności żołnierskiej. Święty Ekspedyt prowadził budujące życie, którym pociągał drugich do Boga.

W r. 285 zasiadł na tronie rzymskim cesarz Dioklecjan. Ten za namową swego zięcia, Galeriusza, rozkazał, aby żołnierze jego dworu złożyli ofiarę bogom. Nadto wydał edykt nakazujący zniszczenie wszystkich kościołów i spalenie ksiąg świętych. Nikt nie miał odwagi sprzeciwić się temu. Znalazł się jednak nieustraszony wyznawca Chrystusa, tj. św. Expedyt, który zerwał rozkaz cesarski z muru i zniszczył go publicznie. Za to został umęczony i ścięty w armeńskiej Melitenie wraz z pięciu towarzyszami (Hermogenem, Kajuszem, Arystonikiem, Rufusem i Galatasem) w roku 303.

W dniu w którym postanowił się nawrócić diabeł przybrawszy postać wrony (lub węża) namawiał go do wstrzymania się z decyzją do następnego dnia (cras), ale św. Ekspedyt zmiażdżył go stopą, mówiąc że dzisiaj (hodie) chce zostać chrześcijaninem. Te dwa wyrazy „Dziś” i „Jutro” mają głębokie znaczenie i zawierają tę naukę, że nie powinniśmy odkładać do jutra tego, co może dziś uświęcić naszą duszę. „Dziś” niech grzesznik powstanie z grzechu, bo jutro może być za późno. „Dziś” sprawiedliwy niech się pomnaża w łasce, „Dziś” wszyscy wzrastajmy z każdą chwilą w miłości Bożej, której jeden akt więcej wart niż tysiące światów, a w niebie niczego nie będziemy żałować, jak tylko tego, żeśmy na ziemi za mało kochali Boga. Dlatego można go nazwać nieoficjalnym patronem, aby nie odkładać spraw na potem.

Święty XI godziny-(biblijnie) ostatniej godziny

Ekspedyt (expeditus) – to imię pochodzenia łacińskiego, oznaczające: – wolny, lekko ubrany, lekkozbrojny, szybki, zwinny, prędki. Polska wersja tego imienia brzmi: Wierzyn.

Pomocy tego świętego doznają wszyscy wzywający go z ufnością w ciężkich, trudnych i  ZWŁASZCZA PILNYCH sprawach, np.: procesach, zgubach, rozlicznych cierpieniach, burzach, zarazach, pożarach, powodziach itp. Pomaga on również w nawracaniu grzeszników, jednaniu zwaśnionych, łagodzi spory rodzinne. Wspiera w przedsięwzięciach potrzebnych – choć na pozór prawie nieziszczalnych. Jest wiele dowodów w historii na skuteczność jego wstawiennictwa w wypadkach beznadziejnych. Popularnie zwany jest też „Świętym XI godziny”, bo wysłuchuje także i tych, co się w ostatniej swej chwili uciekają do niego w potrzebie.

Do św. Ekspedyta wzdychają przed egzaminami włoscy studenci, ludzie niesłusznie pozwani przed sąd i pozostający w trudnościach finansowych. Proszą go o pomoc aktorzy starający się o rolę, a także ci, którym ogromna trema przeszkadza przed występem. Św. Ekspedyt uznawany jest za najlepszego orędownika przy poszukiwaniu pracy. 

Jest patronem kupców, handlarzy, żeglarzy, nawigatorów, podróżników, studentów, młodzieży, wojska, osób egzaminowanych oraz osób zdających na prawo jazdy, szybkich rozwiązań, spraw niemożliwych, SPRAW PILNYCH, wzywany przeciw zwłoce i proszony o sukces w procesach sądowych oraz o rozwiązanie problemów finansowych.

GDZIE GO SPOTKASZ?
Jego wizerunek jest rzadko spotykany. Znajduje się m.in. w dwóch kościołach jeleniogórskich – w Cieplicach i Sobieszowie.W warszawskiej bazylice p.w. Najświętszego Zbawiciela znajduje się boczny ołtarz. Od niedawna jego figura znajduje się w sanktuarium św. Rity w Głębinowie koło Otmuchowa. 

Minikapliczka znajduje się w Lewinie Brzeskim (patrz zdjęcie). Dwie rodziny w Strzegomiu mają figurkę św. Ekspedyta w domu. Ci ludzie, których przygotowywałem do bierzmowania, mieli rekolekcje oraz byłem po kolędzie mieli szansę otrzymać obrazek z wizerunkiem tego świętego.

****************************************************************************************************************************************

ŚW. LEON IX PAPIEŻ, 1002-1054. Pełnił obowiązki kapelana cesarskiego na dworze Konrada II. Mając 24 lata został biskupem w Toul. Od razu zabrał się do reformy kleru diecezjalnego i zakonnego. Nie była to sprawa łatwa. Przełożeni byli wtedy mianowani przez cesarzy i panów świeckich, którzy nie zawsze liczyli się z przydatnością kandydatów, dbając o to, by mieć na tych stanowiskach ludzi sobie oddanych. Bruno swoim taktem i zabiegami umiał jednak tak pokierować sprawami, by urzędy duchowne były obsadzane ludźmi godnymi. 

Jego pontyfikat trwał zaledwie 5 lat. Były to jednak lata prawdziwie błogosławione. W tym czasie zreformował życie duchownych oraz kurię rzymską i papieską. Zapoczątkował trwałe reformy, które miały uniezależnić Kościół od cesarzy niemieckich, a także usunąć symonię (handel godnościami) i nikolaityzm (małżeństwa i konkubinaty kleru). Na duchownych, którzy otrzymali urzędy drogą przekupstwa lub symonii, nałożono wysokie kary. Biskupów symoniackich złożono z urzędu. Takie reformistyczne synody przeprowadził papież w Rzymie, Pawii, w Liege, w Trewirze, w Toul, w Reims, uczestnicząc w nich osobiście.

Synod w Rzymie (9-15 kwietnia 1049 r.) zaostrzył kary nakładane na kapłanów nie zachowujących celibatu, a wiernym odradzał korzystania z posług żonatych księży. Na synodzie w Reims (3-4 października 1049 r.) dla papieża zastrzeżono tytuł universalis Ecclesiae primas apostolicus.